Zijn de Duurzame Ontwikkelingsdoelen de blauwdruk voor betere en meer duurzame toekomst?

Verenigde Naties of United Nations

De Verenigde Naties (VN) vormen een internationale organisatie die in 1945 werd opgericht door 51 landen. De VN wordt beschouwd als de opvolger van de Volkenbond (League of Nations). Het is een organisatie die samenwerkt op het gebied van mensenrechten, internationaal recht, mondiale veiligheid, economische ontwikkeling en wetenschappelijk onderzoek naar maatschappelijke en culturele ontwikkelingen.

De VN telt 193 lidstaten. Een aantal gebieden en entiteiten, zoals Kosovo, Palestina (waarnemerstatus), en Vaticaanstad (speciale waarnemerstatus), zijn geen lid. Antarctica valt onder het Antarctisch Verdrag en is geen onafhankelijke staat.

Daarnaast zijn er diverse gespecialiseerde organisaties die deel uitmaken van het interne systeem van de Verenigde Naties, waaronder UNESCO, de Wereldbank en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Tevens hebben de Verenigde Naties gespecialiseerde programma’s, zoals UNICEF en het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP).

Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling

De oorsprong van het concept "duurzame ontwikkeling" ligt in 1987, toen de World Commission on Environment and Development het rapport "Our Common Future" publiceerde, onder leiding van Gro Harlem Brundtland. Dit rapport introduceerde het begrip duurzame ontwikkeling en legde de basis voor verdere internationale samenwerking. Het rapport werd mogelijk mede gefinancierd door organisaties zoals de Rockefeller Foundation, die historisch betrokken zijn bij milieuvraagstukken. Hoewel het rapport zich presenteerde als een oproep tot een duurzamere toekomst, stellen critici dat de financiering en invloed van machtige belangengroepen vraagtekens oproepen over de werkelijke intenties achter deze ontwikkeling.

Vijf jaar later, in 1992, werd tijdens de Earth Summit in Rio de Janeiro Agenda 21 gepresenteerd. Dit actieplan, gericht op duurzame ontwikkeling wereldwijd, werd opgesteld in samenwerking tussen de VN, overheden, ngo's en wetenschappelijke instellingen. Hoewel de intenties gericht waren op milieuzorg en sociale gelijkheid, was de invloed van grote bedrijven en financiële elites merkbaar. Kritiek richtte zich vooral op de dominantie van multinationals en de vraag in hoeverre deze actoren werkelijk duurzaamheid nastreefden, of vooral hun eigen economische belangen veiligstelden.

In september 2015, tijdens de 70e zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, werd de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling aangenomen. Deze agenda omvat 17 duurzame ontwikkelingsdoelen (SDG's) en 169 subdoelen en vormt een universeel actieplan voor mens, planeet en welvaart. VN-organisaties zoals UNESCO leverden belangrijke bijdragen, vooral op het gebied van onderwijs, wetenschap, cultuur en communicatie.

De Agenda 2030 richt zich op het uitbannen van armoede, het beschermen van de planeet en het waarborgen van welvaart voor iedereen. De doelen zijn geïntegreerd, onderling verbonden. Ze brengen de economische, sociale en ecologische dimensies van duurzame ontwikkeling in balans. Toch blijft de implementatie van deze doelen controversieel. Critici wijzen op de top-downbenadering van de agenda, waarbij lokale gemeenschappen vaak onvoldoende worden betrokken. Daarnaast suggereren sommige analisten dat bepaalde doelen, zoals SDG13 (klimaatactie) en SDG15 (leven op het land), gebruikt worden om maatregelen te rechtvaardigen die schadelijk zijn voor kleine boeren en lokale economieën.

Een ander punt van zorg is de invloed van grote financiële belanghebbenden. Multinationals en filantropische organisaties, zoals de Bill & Melinda Gates Foundation, spelen een prominente rol in de uitvoering van de SDG’s. Hoewel zij vaak bijdragen met geld en expertise, rijst de vraag of deze betrokkenheid werkelijk altruïstisch is, of eerder gericht op het versterken van hun machtspositie. Bijvoorbeeld, de Gates Foundation financiert onderzoek naar genetisch gemodificeerde gewassen, wat leidt tot afhankelijkheid van gepatenteerde producten in plaats van natuurlijke, lokale oplossingen te stimuleren.

Een kritische noot
Hoewel de Agenda 2030 belooft een balans te vinden tussen mens, planeet en welvaart, is het essentieel om kritisch te blijven kijken naar de uitvoering ervan. Wie profiteert werkelijk van de SDG’s, en wie betaalt de prijs? De intenties mogen nobel zijn, maar zonder transparantie en een authentieke samenwerking, waarbij de stem van lokale gemeenschappen en kleinere actoren telt, dreigt de agenda een verlengstuk te worden van bestaande machtsstructuren. Met andere woorden, duurzame ontwikkeling mag niet louter een ideaal blijven dat van bovenaf wordt opgelegd. Het vereist betrokkenheid van onderaf, waarbij duurzaamheid niet wordt gereduceerd tot economische winstmodellen, maar werkelijk dienstbaar is aan mens en natuur.

1. de economische,
2. sociale en
3. ecologische.

De 5 P's (People, Planet, Prosperity, Peace, Partnership)

1. Mensen (People): Uitbannen van armoede en honger in al hun vormen en dimensies, zodat alle mensen hun potentieel in waardigheid, gelijkheid en een gezonde omgeving kunnen vervullen.
2. Planeet (Planet): Bescherming van de planeet tegen achteruitgang door duurzame consumptie en productie, goed beheer van natuurlijke hulpbronnen en actie tegen klimaatverandering, om de behoeften van huidige en toekomstige generaties te waarborgen.
3. Welvaart (Prosperity): Waarborgen dat alle mensen een welvarend en bevredigend leven kunnen leiden, met vooruitgang in harmonie met de natuur.
4. Vrede (Peace): Bevorderen van vreedzame, rechtvaardige en inclusieve samenlevingen zonder angst en geweld. Duurzame ontwikkeling is niet mogelijk zonder vrede, en omgekeerd.
5. Vennootschap (Partnership): Mobiliseren van de middelen die nodig zijn om Agenda 2030 uit te voeren via versterkte mondiale solidariteit en samenwerking tussen landen, belanghebbenden en individuen.

De 193 lidstaten van de Verenigde Naties, waaronder Nederland, hebben een verklaring ondertekend waarin zij zich verbinden aan de nieuwe mondiale doelstellingen voor duurzame ontwikkeling. In de verklaring staat:

"We stellen ons een wereld voor zonder armoede, honger, ziekte en gebrek, waar al het leven kan gedijen. Een wereld zonder angst en geweld, met universele geletterdheid en rechtvaardige toegang tot kwaliteitsonderwijs, gezondheidszorg en sociale bescherming. Lichamelijk, geestelijk en sociaal welzijn zijn verzekerd. We bevestigen ons commitment aan het mensenrecht op veilig drinkwater en sanitaire voorzieningen, en streven naar verbeterde hygiëne. Voedsel is voldoende, veilig, betaalbaar en voedzaam. We streven naar veilige, veerkrachtige en duurzame leefomgevingen en universele toegang tot betaalbare, betrouwbare en duurzame energie."

Deze ambitieuze agenda focust op armoedebestrijding, gezondheid, onderwijs en voedselzekerheid, en streeft naar vreedzame en inclusieve samenlevingen. Sinds 1 januari 2016 geven de doelstellingen richting aan mondiale en nationale besluitvorming voor de komende vijftien jaar.

De agenda roept op tot gezamenlijke actie om een betere wereld te creëren. Het doel is een toekomst waarin iedereen een waardig en lonend leven kan leiden, zonder uitsluiting. Dit is een unieke kans is het verhaal: we kunnen de eerste generatie zijn die armoede beëindigt én de laatste die de planeet kan redden. Het succes van deze agenda ligt in handen van de jongere generatie, die de fakkel moet doorgeven en een blijvende impact kan maken.

De 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelen

De SDG’s zijn geïntegreerd en ondeelbaar, mondiaal van aard en universeel toepasbaar. Ze houden rekening met verschillende nationale realiteiten, capaciteiten en ontwikkelingsniveaus, en respecteren nationale beleidslijnen en prioriteiten. De doelen zijn ambitieus en mondiaal, waarbij elke regering haar eigen nationale doelstellingen vaststelt, afgestemd op het mondiale ambitieniveau en de nationale omstandigheden.

Deze 17 SDG’s of doelstellingen zijn onderverdeeld in onderliggende 169 targets of subdoelen en 232 indicatoren om de SDG’s te operationaliseren en zijn dus wereldwijd door 193 VN-lidstaten aangenomen, waaronder Nederland. Het uiteindelijke doel suggereert een kader te bieden voor een meer rechtvaardige economie, een meer inclusieve samenleving en een duurzamer gebruik van de biosfeer om van de wereld in 2030 een betere plek te maken. De implementatie van de doelen variëren per land en zowel bedrijven, overheden en burgers moeten zich inzetten om de doelen in 2030 te behalen.

De onderlinge verbondenheid van de SDG’s omvat:

1. De biosfeer en ecologische systemen (Ecology)
2. Het sociale systeem en sociale gelijkheid (Equity)
3. Het economische systeem (Economy)

In Nederland zijn inmiddels diverse bedrijven, overheden, hoge scholen, politieacademie het samenwerkingsverband SDG Charter gestart, wat ondersteund wordt door het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Vanuit verschillende sectoren verbindt men zich aan hetzelfde doel, namelijk een duurzame, rechtvaardige en inclusieve samenleving. Het eerste en belangrijkste doel is de armoede bestrijding, verder zijn er doelen die betrekking hebben over gezondheid, het onderwijs, schoon drinkwater, duurzame energie, minder ongelijkheid en klimaatverandering.

De SDG’s volgen de millenniumdoelen (2000-2015) op, waarvan een van de doelen was om armoede te beëindigen. Hoewel het meten van de voortgang lastig kan zijn, suggereert de VN dat het halveren van armoede grotendeels is bereikt, mede door de economische groei in China. De SDG’s zijn bedoeld om voort te bouwen op de millenniumdoelen. De Rijksoverheid vertaalt de Duurzame Ontwikkelingsdoelen naar nationaal beleid. Het Plan van aanpak inzake implementatie van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDGs) kun je hier downloaden.

Bekijk onderstaande video voor de 17 Duurzame ontwikkeldoelen en de onderliggende targets die eraan verbonden zijn.

De 17 doelstellingen op een rijtje en enkele organisaties die aan de slag gaan met de SDG’s.

Hieronder staan de 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG’s) die de wereldwijde agenda vormen voor duurzame ontwikkeling. Voor elk doel worden enkele Nederlandse organisaties genoemd die bijdragen aan de realisatie ervan. Let op: de betrokkenheid van deze organisaties is gebaseerd op bekende initiatieven, maar kan variëren in omvang en focus.

1. Geen armoede Beëindig armoede in al haar vormen, overal. Betrokken organisaties: Oxfam Novib, Nederlandse Rode Kruis, Aegon, Tony’s Chocolonely, OneWorld.

2. Geen honger Beëindig honger, bereik voedselzekerheid en verbeterde voeding, en promoot duurzame landbouw. Betrokken organisaties: Wageningen University & Research, Fairfood, FrieslandCampina, Rabobank.

3. Goede gezondheid en welzijn Zorg voor een gezond leven en promoot welzijn voor alle leeftijden. Betrokken organisaties: Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM), UNICEF Nederland, Royal Philips, Simavi.

4. Kwaliteitsonderwijs Zorg voor inclusief en rechtvaardig kwaliteitsonderwijs en promoot mogelijkheden voor levenslang leren voor iedereen. Betrokken organisaties: Edukans, Hogeschool Rotterdam, Universiteit Leiden, Plan Nederland.

5. Gendergelijkheid Bereik gendergelijkheid en empower alle vrouwen en meisjes. Betrokken organisaties: Atria, Women Inc., Rutgers, CHOICE for Youth and Sexuality.

6. Schoon water en sanitair Zorg voor beschikbaarheid en duurzaam beheer van water en sanitaire voorzieningen voor iedereen. Betrokken organisaties: Waterschap Zuiderzeeland, TU Delft, Max Foundation, Simavi.

7. Betaalbare en duurzame energie Zorg voor toegang tot betaalbare, betrouwbare, duurzame en moderne energie voor iedereen. Betrokken organisaties: Eneco Groep, Alliander, TNO, FairClimateFund.

8. Waardig werk en economische groei Promoot inclusieve en duurzame economische groei, volledige en productieve tewerkstelling en waardig werk voor iedereen. Betrokken organisaties: MVO Nederland, Triodos Bank, ABN AMRO, Unilever.

9. Industrie, innovatie en infrastructuur Bouw veerkrachtige infrastructuur, promoot inclusieve en duurzame industrialisatie en stimuleer innovatie. Betrokken organisaties: TNO, Accenture, Arcadis, RebelGroup.

10. Ongelijkheid verminderen Verminder ongelijkheid binnen en tussen landen. Betrokken organisaties: UNICEF Nederland, Light for the World, Tony’s Chocolonely, Rutgers.

11. Duurzame steden en gemeenschappen Maak steden en menselijke nederzettingen inclusief, veilig, veerkrachtig en duurzaam. Betrokken organisaties: Dutch Green Building Council (DGBC), Gemeente Eindhoven, Arcadis, Natuur & Milieu.

12. Verantwoorde consumptie en productie Zorg voor duurzame consumptie- en productiepatronen. Betrokken organisaties: MVO Nederland, Greenpeace Nederland, Unilever, Rabobank.

13. Klimaatactie Neem dringend actie om klimaatverandering en haar impact te bestrijden. Betrokken organisaties: Greenpeace Nederland, Royal DSM, Justdiggit, Klimaatverbond Nederland.

14. Leven in het water Beheer en bescherm duurzaam de oceanen, zeeën en maritieme hulpbronnen voor duurzame ontwikkeling. Betrokken organisaties: Deltares, Better Places Travel, Stichting De Noordzee, WNF.

15. Leven op het land Bescherm, herstel en bevorder het duurzame gebruik van ecosystemen op het land, beheer bossen duurzaam, bestrijd woestijnvorming, stop en keer landdegradatie om en stop biodiversiteitsverlies. Betrokken organisaties: Justdiggit, FSC Nederland, Natuurmonumenten, Wereld Natuur Fonds (WNF).

16. Vrede, justitie en sterke publieke diensten Promoot vreedzame en inclusieve samenlevingen voor duurzame ontwikkeling, zorg voor toegang tot justitie voor iedereen en bouw effectieve, verantwoordelijke en inclusieve instellingen op alle niveaus. Betrokken organisaties: Defence for Children – ECPAT, Leiden University College, Museon, VNG International.

17. Partnerschap om doelstellingen te bereiken Versterk de implementatiemiddelen en revitaliseer het mondiale partnerschap voor duurzame ontwikkeling. Betrokken organisaties: SDG Nederland, MVO Nederland, Accenture, BNG Bank.

Let op dat deze lijst niet uitputtend is en dat veel organisaties betrokken zijn bij meerdere SDG's. Voor een uitgebreid overzicht van de SDG's en betrokken organisaties in Nederland kunt je terecht bij SDG Nederland.

De Sustainable Development Goals (SDG's) en hun targets

De Sustainable Development Goals (SDG's) bestaan uit 17 doelstellingen die zijn onderverdeeld in 169 targets of subdoelen. Deze targets beschrijven specifieke acties om de doelen te behalen. Hieronder vind je een overzicht van enkele doelstellingen en hun belangrijkste targets.

Doelstelling 1: Geen armoede

• Extreme armoede uitbannen: Tegen 2030 ervoor zorgen dat niemand meer leeft van minder dan 1,25 dollar per dag.
• Armoede halveren: Het aantal mensen dat in armoede leeft, volgens nationale definities, met minstens de helft verminderen.
• Economische hulpbronnen toegankelijk maken: Gelijke toegang bieden tot basisdiensten, eigendom, erfenissen, natuurlijke hulpbronnen en financiële diensten, zoals microfinanciering.

Doelstelling 2: Geen honger

• Honger beëindigen: Tegen 2030 iedereen toegang geven tot veilig, voedzaam en voldoende voedsel, met extra aandacht voor kwetsbare groepen.
• Duurzame landbouw bevorderen: Overstappen op landbouwpraktijken die de productiviteit verhogen, ecosystemen beschermen en aanpasbaar zijn aan klimaatverandering.
• Genetische diversiteit behouden: Tegen 2020 de genetische diversiteit van zaden en gewassen waarborgen via nationale en internationale banken.

Doelstelling 3: Goede gezondheid en welzijn

• Epidemieën bestrijden: Tegen 2030 aids, tuberculose, malaria en andere ziekten een halt toeroepen.
• Moeder- en kindersterfte verminderen: De moedersterfte terugbrengen tot minder dan 70 per 100.000 geboorten en vroegtijdige sterfte door niet-overdraagbare ziekten met een derde verminderen.
• Universele gezondheidszorg: Toegang garanderen tot kwalitatieve zorg, inclusief betaalbare medicijnen en vaccins.

Doelstelling 4: Kwaliteitsonderwijs

• Basisonderwijs voor iedereen: Tegen 2030 ervoor zorgen dat alle kinderen gratis, inclusief en kwalitatief basisonderwijs kunnen volgen.
• Gelijke toegang: Genderongelijkheid in onderwijs elimineren en onderwijs toegankelijk maken voor kwetsbare groepen.
• Levenslang leren stimuleren: Jongeren en volwassenen relevante vaardigheden bijbrengen voor werk en ondernemerschap.

Doelstelling 5: Gendergelijkheid

• Discriminatie beëindigen: Een einde maken aan alle vormen van discriminatie tegen vrouwen en meisjes.
• Geweld en uitbuiting stoppen: Alle vormen van geweld en schadelijke praktijken zoals kindhuwelijken en genitale verminking uitbannen.
• Leiderschap bevorderen: Volledige participatie van vrouwen in besluitvorming op alle niveaus garanderen.

Doelstelling 6: Schoon water en sanitair

• Toegang tot drinkwater: Tegen 2030 universele toegang bieden tot veilig en betaalbaar drinkwater.
• Sanitaire voorzieningen verbeteren: Adequate en billijke sanitaire voorzieningen voor iedereen realiseren en een einde maken aan open ontlasting.
• Waterkwaliteit verbeteren: Vervuiling terugdringen en het veilig hergebruik van water stimuleren.

Doelstelling 7: Betaalbare en duurzame energie

• Toegang tot energie garanderen: Tegen 2030 betaalbare, betrouwbare en moderne energiediensten voor iedereen beschikbaar maken.
• Schone energie bevorderen: Het aandeel van hernieuwbare energie wereldwijd aanzienlijk vergroten en internationale samenwerking versterken.

Doelstelling 8: Waardig werk en economische groei

• Jeugdwerkloosheid aanpakken: Tegen 2020 het percentage jongeren zonder werk of opleiding aanzienlijk verminderen.
• Duurzame economische groei: Beleidsmaatregelen bevorderen die bijdragen aan innovatie, ondernemerschap en het scheppen van banen.
• Kinderarbeid uitbannen: Tegen 2025 een einde maken aan kinderarbeid in alle vormen.

Doelstelling 9: Industrie, innovatie en infrastructuur

• Duurzame infrastructuur ontwikkelen: Tegen 2030 infrastructuur moderniseren en industriële processen milieuvriendelijker maken.
• Innovatie ondersteunen: De toegang tot financiële middelen voor kleine ondernemingen verbeteren en technologische ontwikkeling bevorderen.

Doelstelling 10: Ongelijkheid verminderen

• Inclusie bevorderen: Tegen 2030 sociale, economische en politieke inclusie van iedereen stimuleren, ongeacht afkomst, geslacht of status.
• Gelijke kansen bieden: Discriminerende wetten en praktijken elimineren en gelijke kansen bevorderen.
• Migratie reguleren: Veilige en geplande migratiebeleid implementeren.

Financiering van de SDG's

De financiering om de Sustainable Development Goals (SDG’s) te realiseren komt uit verschillende bronnen. Enkele belangrijke financieringsbronnen zijn:

Belastinggelden van landen
Overheden gebruiken belastinginkomsten om projecten te financieren die bijdragen aan duurzame ontwikkeling. Internationale samenwerking speelt hierbij een rol door eerlijke belastingheffing te bevorderen en belastingontwijking tegen te gaan.

Handel en investeringen
Zowel handel als buitenlandse directe investeringen ondersteunen economische groei en ontwikkeling, wat helpt bij het behalen van de SDG's. Dit omvat publieke en private investeringen.

Ontwikkelingshulp
Internationale ontwikkelingshulp van landen en multilaterale organisaties biedt cruciale ondersteuning, vooral in ontwikkelingslanden.

Bijdragen van bedrijven en filantropie
Bedrijven dragen bij via initiatieven zoals corporate social responsibility (CSR) en strategische partnerschappen. Daarnaast leveren filantropische organisaties financiële steun en andere middelen.

Wereldwijde consensus

Er bestaat een groeiende wereldwijde consensus over de SDG's als moreel kompas om de wereld een betere plek te maken. Maar is het ideaalbeeld van de SDG’s een utopie of eerder een dystopie?

Monitor Brede Welvaart

Het CBS werkt, in opdracht van het kabinet, ook aan de Monitor Brede Welvaart. Deze monitor belicht de SDG’s vanuit een breder perspectief en geeft inzicht in de ontwikkeling van brede welvaart vanuit twee invalshoeken:

Brede welvaart in Nederland
In dit deel wordt brede welvaart beschreven vanuit de dimensies ‘hier en nu’, ‘later’, en ‘elders’. Ook wordt de verdeling van brede welvaart ‘hier en nu’ onder verschillende bevolkingsgroepen inzichtelijk gemaakt.

De SDG’s in de Nederlandse context
Hier worden de 17 duurzame ontwikkelingsdoelen statistisch geanalyseerd aan de hand van indicatoren. De in VN-verband vastgestelde doelen, ondertekend door 193 landen, vormen hierbij het uitgangspunt.

Wie implementeert wat?

Alle landen ter wereld dienen de blauwdruk van Agenda 2030 in 2030 gerealiseerd te hebben.

• Maar hoe bereik je dit?
• Hoe haalbaar is het?
• En vanuit welke bewustzijnsstaat wordt er invulling gegeven aan deze doelen en subdoelen?

De keuzes om de SDG’s te realiseren verschillen sterk, afhankelijk van het bewustzijnsniveau van de betrokkenen. Vanuit een controlemechanisme zullen andere beslissingen worden genomen dan vanuit autonomie. Een visionaire leider maakt bijvoorbeeld andere keuzes dan een corrupte leider.

Vrije keuze en leiderschap

In hoeverre is er werkelijk sprake van vrije keuze? Wie bepaalt wat toelaatbaar is? Zijn we simpelweg bezig met crisismanagement, of kunnen we vanuit een hoger bewustzijnsperspectief observeren en handelen?

De cultuur van een land weerspiegelt de waarden en overtuigingen van zijn leiders. Een crisismanager past bij een overlevingscultuur, terwijl een visionaire leider de cultuur kan transformeren naar een echt duurzame toekomst. Om een cultuur te veranderen, moet ook de leider veranderen, omdat elke cultuur wordt gekenmerkt door unieke regels, normen en waarden. De bevolking speelt daarbij een cruciale rol: wat wordt geaccepteerd en wat niet?

Cultuur is aangeleerd en wordt voortdurend opgebouwd, bewust of onbewust. Een gezonde dialoog is essentieel voor een veerkrachtige cultuur. Helaas staan in veel landen (Nederland eveneens) mensen buitenspel, gevangen in starre regels, doctrines en corruptie—systemen gebaseerd op angst en overleving. Dit zijn patronen van oude energie die niet langer werken.

Mensenwerk

Elk doel draait in theorie om het verbeteren van het leven van mensen, maar is dat ook werkelijk zo? Ondanks de mooie intenties zitten we midden in oorlogen, en worden klimaatdoelen doorgedrukt die vaak niet duurzaam blijken te zijn. Deze uitdagingen maken duidelijk dat de SDG’s niet simpelweg van bovenaf kunnen worden opgelegd.

Voor echte vooruitgang is een gezamenlijke inspanning nodig, waarbij mensen intrinsiek betrokken worden en hun stem echt telt, ook als deze tegen het narratief ingaat. De kracht ligt in authentieke samenwerking, zonder verborgen agenda’s, eigenbelangen of het principe van "follow the money."

Is dit de hemel op aarde of zijn we onderweg naar een totalitair wereldwijd regime?

Het klinkt natuurlijk aantrekkelijk: wereldwijde samenwerking om de wereld te verbeteren. Voeding voor iedereen, het uitbannen van armoede, en een gezonde en harmonieuze leefomgeving voor mens, natuur en de aarde. Een wereld in balans en harmonie. Maar zijn deze doelen werkelijk bedoeld om de wereld in harmonie te brengen, of ligt er een risico in de oprichting van een wereldwijde macht die deze doelen gebruikt als dekmantel?

De ongecontroleerde implementatie van zulke grote doelen kan bijdragen aan de versnelling van totalitaire regimes. Dit stelt de vraag: wie heeft de macht om deze grote doelen te realiseren en welke belangen worden daarbij gediend? Om werkelijk vooruitgang te boeken, is samenwerking met het volk essentieel, gedreven door een collectief bewustzijn en compassie. De inzet moet zijn dat de verandering van binnenuit komt, met ruimte voor alle stemmen, niet enkel die van de machtigen.

De rol van geld en macht in de aanpak van armoede

Om doelen zoals ‘geen armoede’ en ‘geen honger’ te bereiken, is een fundamentele verandering in bewustzijn noodzakelijk. De huidige economische structuur is gericht op winst, wat betekent dat banken alleen leningen verstrekken aan diegenen die financieel winstgevend zijn. Dit systeem verhindert de opheffing van armoede en honger, aangezien de focus ligt op economische winst in plaats van op welzijn. Het ego-bewustzijn van deze systemen, dat gericht is op afscheiding en competitie, is een obstakel voor wereldwijde samenwerking.

Grondstoffen, water en voedsel voor iedereen?

Grondstoffen, water en voedsel zouden beschikbaar moeten zijn voor iedereen, niet alleen voor de rijken. Bedrijven zoals Monsanto, die producten als Roundup en glyfosaat produceren, zijn een voorbeeld van de problematische invloed van grote bedrijven op de wereldmarkt. Naast de gezondheidsrisico’s die gepaard gaan met deze middelen, speelt wetenschapsfraude hier vaak een rol. Er is een groeiende bezorgdheid over hoe bedrijven hun belangen door kunnen drukken, zelfs ten koste van het welzijn van mens en milieu.

Holistische benaderingen en kritiek op de gevestigde orde

Het wordt vaak gesteld dat alternatieve gezondheidspraktijken, zoals homeopathie, onterecht worden afgedaan als kwakzalverij door gevestigde gezondheidsinstanties, ondanks studies die de effectiviteit ervan suggereren. Europese richtlijnen op dit gebied zijn vaak gebaseerd op controversieel of slecht uitgevoerd onderzoek. Het negeren van holistische benaderingen, die de lichamelijke, geestelijke en emotionele gezondheid integreren, kan de gezondheid van individuen beperken en draagt bij aan een eenzijdige kijk op genezing.

Indoctrinatie in het onderwijs

Kwaliteitsonderwijs zou leerlingen in staat moeten stellen kritische denkvaardigheden te ontwikkelen, maar er wordt vaak opgemerkt dat het onderwijs in toenemende mate gericht is op indoctrinatie. Alternatieve ideeën over milieuvraagstukken of politieke overtuigingen die buiten de mainstream liggen, worden vaak uitgesloten. Dit creëert een eenzijdig wereldbeeld en onderdrukt de mogelijkheid voor leerlingen om onafhankelijk te denken of andere perspectieven te overwegen.

Zijn we er wel klaar voor?

Het is duidelijk dat het huidige systeem niet werkt zoals het zou moeten. Er is behoefte aan verandering. De macht en rijkdom zijn geconcentreerd bij een klein aantal mensen en organisaties, maar de oplossing ligt niet alleen in het veranderen van de systemen aan de top. Het begint bij ieder van ons: als we de mindset veranderen van competitie naar samenwerking, kunnen we beginnen met het ontwikkelen van een nieuw systeem dat echt werkt voor iedereen.

Gregg Braden zegt: "Wie ben jij?" Volgens Braden beschikken we over buitengewone mogelijkheden. Het idee van de ‘recht van de sterkste’ is verouderd. We zijn niet inherent slecht; we hebben een enorm potentieel en grootsheid die mag ontluiken. We hebben de kracht om de wereld positief te beïnvloeden. Braden gelooft dat we ontworpen zijn voor verbinding en dat we innerlijke krachten zoals empathie, compassie en intuïtie kunnen mobiliseren om de samenleving in harmonie te brengen.

Jeremy Griffith stelt: Volgens Griffith is het menselijk ras in de war over zijn eigen waarde, met een innerlijke strijd tussen goed en slecht. Mensen hebben zich vastgeklampt aan macht, roem, rijkdom en glorie als manieren om zichzelf te rechtvaardigen. Griffith betoogt echter dat deze gedragingen voortkomen uit miljoenen jaren van negatieve conditionering. Zijn boodschap is dat we als mensheid niet slecht zijn, maar ons slecht gedragen door deze conditionering. Hij pleit voor een levenshouding die altruïstisch en coöperatief is.

Charles Eisenstein legt uit: Eisenstein beschrijft hoe elke cultuur een ‘Verhaal van de Wereld’ heeft, dat bepaalt hoe we onszelf en onze rol in de wereld zien. Het dominante verhaal van scheiding houdt ons gescheiden van de natuur en bevordert egoïsme. Eisenstein pleit voor een ander verhaal, dat hij ‘Interbeing’ noemt. Dit is een visie waarin het leven wordt gezien als een geschenk, en door vanuit dit verhaal te leven, kunnen we een cultuur van verbinding en samenwerking bevorderen.

Bruce Lipton stelt: Lipton zegt dat we op het punt staan een enorme stap vooruit te maken. Volgens hem zijn we de meesters van ons eigen positieve lot, niet slechts slachtoffers van omstandigheden. Hij benadrukt dat onze cellen de systemen in onze samenleving weerspiegelen, van economie en technologie tot milieu en rechtssystemen. Het is essentieel dat we ons bewust zijn van deze onderlinge verbanden en de kracht die we als individuen hebben om verandering te creëren.

Sheila Neijman merkt op: Neijman erkent dat, hoewel we hopen dat de wereld een beschaafde en liefdevolle plek is, de realiteit vaak anders is. Ondanks alle regels en voorschriften, ervaren mensen vaak een bestraffende cultuur en beperkte inspraak. De vraag is of wij als mensen competitief en egoïstisch zijn, of sociaal, liefdevol en onbaatzuchtig. Neijman gelooft dat we als mensheid de kwaliteit van leven op aarde kunnen transformeren door in verbinding en liefde te leven.

Verhoog je bewustzijn

Mijn advies is om nieuwsgierig en onderzoekend te blijven. Al decennia proberen we problemen op te lossen op manieren die niet effectief zijn. Vaak proberen we problemen economisch, met geweld, oorlog of macht, dan wel via andere piramide-achtige structuren op te lossen. De uitdagingen waar we nu mee te maken hebben, kunnen echter niet meer op deze traditionele manieren worden opgelost. Zoals Noam Chomsky stelt, is het huidige systeem van economische groei en machtsverhoudingen niet alleen niet duurzaam, maar het versterkt ook de ongelijkheid die het pretendeert te bestrijden.

Hier staan we dan, jij en ik, elk op onze eigen manier betrokken bij een transitie of verandering. Wat je rol ook is, we streven allemaal naar geluk in een gelukkige samenleving. We maken deel uit van een transitie, en het is tijd om de waarheden te leven waarvan we zeggen dat we erin geloven. Het is tijd om echt vrij en gelukkig te zijn. Welke rol speel jij hierin? Welke bewuste keuzes maak jij?

Als mensheid hebben we de macht om de wereld te veranderen. Zonder bewustzijn zouden we niet bestaan, omdat we ons leven niet zouden kunnen ervaren. We hebben nieuwsgierige en onderzoekende geesten hard nodig. Het idee dat de mens vrije wil en bewustzijn heeft, vormt vaak een bedreiging voor de gevestigde orde, die veel verdient aan het huidige medische, politieke en economische model. Onderzoek naar de invloed van grote farmaceutische bedrijven, zoals het werk van Marcia Angell, voormalig redacteur van The New England Journal of Medicine, laat zien hoe de medische sector vaak onder druk staat van economische belangen, wat ten koste gaat van de gezondheid van individuen.

We hebben ons voornamelijk gefocust op onszelf, ons voortbestaan, ons succes en alles waar we ons mee identificeren. Dit ego-bewustzijn, zoals beschreven door psycholoog Eckhart Tolle in De Kracht van het Nu, brengt ook schuld- en boeteprogramma's met zich mee, waarbij we vaak anderen de schuld geven van hoe we ons voelen. We realiseren ons echter dat we nergens slachtoffer van zijn, behalve van onze eigen programmering. Dit komt overeen met de inzichten van de neurobioloog Bruce Lipton, die in The Biology of Belief uitlegde hoe onze overtuigingen en gedragingen vaak onbewust geconditioneerd zijn. Als we deze patronen blijven herhalen, zullen we niet verder komen.

De waarheid of intentie achter de ontwikkeldoelen….

Er wordt veel gesuggereerd over Agenda 21 en Agenda 2030, maar bij nader onderzoek is het niet onlogisch te veronderstellen dat deze agenda’s een andere intentie hebben dan veel mensen denken. Dit is niet eenvoudig te begrijpen, omdat de doelstellingen van deze agenda’s naar buiten toe prachtig lijken en aantrekkelijk klinken voor de mensheid.

Wie wil er nu niet streven naar een wereld waarin het leven voor iedereen wordt verbeterd?

Vanuit het huidige collectieve bewustzijnsniveau, dat vaak in een laag bewustzijn verkeert, kan Agenda 2030 echter ook ingezet worden voor een wereldregering, met als doel tegen 2030 volledige armoede uit te bannen en de gestelde doelen te bereiken. Heb je de doelen bekeken? Hoe zou bijvoorbeeld Nederland deze doelen kunnen realiseren? Wat zit er werkelijk achter?

Toen ik vroeger op school zat, was één van mijn afstudeerboeken 1984 van George Orwell. Het boek is een waarschuwing tegen totalitaire regimes. Orwell beschrijft een staat waarin de overheid elk aspect van het menselijk leven bewaakt en controleert. Het hoofdpersonage, Winston Smith, probeert te rebelleren tegen deze onderdrukking, maar ontdekt dat de macht van de regering verder reikt dan hij had kunnen voorstellen. De strijd tegen de Partij en Big Brother blijkt voor de enkeling kansloos. Dit boek blijft vandaag de dag relevant.

Echter, waarheid begint bij het begin, namelijk dat we duidelijkheid hebben over onze persoonlijke werkelijkheid. De waarheid ligt niet buiten onszelf, maar in onszelf. Het begint bij je ware zelf!

Hoe nu verder?

Je bent geboren met een enorm potentieel, en diep in je geest ken je ook deze waarheid. Het gaat verder dan je vijf zintuigen. Soms is er verstilling nodig om dat vuur aan te wakkeren. Het beste wat je kunt doen, is licht werpen op je eigen denkgeest en je geest bevrijden van de illusie.

Stel jezelf de vraag: ‘Wat zou bewustzijn doen’?

Deze vraag opent een andere dimensie van het leven, namelijk de kracht van bewustzijn. Bewustzijn kun je op een constructieve manier gebruiken om zowel je persoonlijke leven als het collectieve te beïnvloeden. Er is vertrouwen en hoop op een mooie toekomst, beginnend bij jezelf. Leer het pad van de geest te volgen. Eén van mijn leraren zei ooit dat het niet gaat om schuld of schuldbewustzijn, maar dat je elke keer een andere keuze kunt maken door naar binnen te keren en het pad van je geest te volgen.

Het vlindereffect

Het vlindereffect beschrijft hoe kleine, ogenschijnlijk onbeduidende acties grote en ingrijpende gevolgen kunnen hebben in chaotische systemen zoals het weer of het leven in het algemeen. Het idee is dat een vlinder die zijn vleugels fladdert in Zuid-Amerika een keten van gebeurtenissen kan op gang brengen die uiteindelijk een storm in Noord-Amerika beïnvloeden. Dit principe kan ook toegepast worden op je eigen leven en acties: elke kleine daad kan een rimpel effect creëren dat verder reikt dan je oorspronkelijke intentie.

In de huidige wereldwijde chaos heb je de kracht om een vlindereffect te creëren door de manier waarop je denkt, spreekt en handelt. Je acties, hoe klein ook, hebben invloed op jezelf en de wereld om je heen. Het is belangrijk om je bewust te zijn van deze kracht en je potentieel, zelfs als je jezelf klein of onbeduidend voelt.

Je hebt een diepgaand potentieel en een oorspronkelijke geest die vaak niet op school, je werk of vanuit je ouders wordt onderwezen. Om volledig gebruik te maken van deze kracht, moet je soms het oog van de orkaan vinden—een plek van innerlijke balans en rust waar je jezelf en je ware potentieel/zelf kunt ontmoeten.

In de visie van de Hyperboreaanse Wijsheid, bevind je je in een complex labyrint van materiële en spirituele uitdagingen. De reis naar je oorsprong vereist confrontatie met de diepste aspecten van je geest, het overstijgen van culturele en mentale beperkingen, en het ontwikkelen van een diepere connectie met universele waarheden. Jouw innerlijke wijsheid leidt je door dit labyrint, en elke stap die je neemt, hoe klein ook, heeft het potentieel om diepgaande en positieve veranderingen teweeg te brengen.