Geluk vind je niet buiten jezelf
We zoeken allemaal naar geluk, het is een universele behoefte van de mens. Alhoewel we beseffen dat we geluk niet kunnen nastreven, doen we dit op onbewust niveau wel.
Geluk vind je niet buiten jezelf
Geluk is niet echt iets wat je kunt vinden buiten jezelf. Of dit nu betrekking heeft op materiële spullen als een mooie kantoorplek, een tennistafel of een mooie koffiecorner, dan wel behoeften die je nodig hebt als waardering of erkenning. Het probleem is dat deze vormen van geluk, buiten jezelf liggen. Je blijft afhankelijk van externe omgevingsinvloeden.
Je voelt je goed als je waardering krijgt. Je voelt je niet goed als je geen waardering krijgt. Je voelt je goed als je een mooie kantoorplek hebt. Je voelt je niet goed als je geen mooie kantoorplek hebt.
De reden dat je je goed voelt als je behoeften worden bevredigd is – omdat als je waardering of erkenning krijgt, je automatisch liefdevol tegen jezelf praat. De bron ligt niet in de buitenwereld, of je manager je nu wel of niet waardeert, maar in je gedachten over je manager dan wel de buitenwereld. Je voelt je goed omdat je mind geconditioneerd is om je goed te voelen als je waardering of erkenning krijgt. Je voelt je slecht als je kritiek krijgt. We zijn dan geneigd om onze omgeving ‘de schuld’ te geven voor hoe wij ons voelen, hiermee leggen we elke verantwoordelijkheid buiten onszelf neer.
Geluk vind je in jezelf
Geluk ligt vaak diep begraven onder lagen van illusies als onze status, macht, sociale druk en valse overtuigingen of aannames, bekend onder je identiteit, al die vormen waar mensen zich graag mee identificeren, het ego bewustzijn. In plaats van naar onze identiteit met al haar gedachten, wereldbeelden en emoties te kijken, focussen we ons op externe dingen in de verwachting dat geluk daar te vinden is.
Hierdoor verwarren we geluk met plezier. Natuurlijk is er niets mis met plezier, het kan bijdragen aan geluk, mits je ook bereid bent om naar binnen te keren en je plezier niet als oplossing of afleiding gebruikt om juist niet naar binnen te keren. Je voelt je dan gelukkig als het leven zo loopt als jij wilt, krijg je tegenslagen, voel je je ongelukkig. Vanuit dit inzicht kun je concluderen dat geluk verbonden is met je perceptie en verwachting over je omgeving. Het gaat in feite niet over je omgeving, maar hoe jij over je omgeving denkt.
Het zelfgevoel of zelfbeeld speelt hierin een rol, het zelfbeeld wat in onze jeugd is geprogrammeerd is. Als kind hebben we namelijk allemaal behoeften; we willen erkend worden, gewaardeerd, gerespecteerd en liefde ervaren om een gezonde en veerkrachtige mind op te bouwen. Als kind verkrijgen we deze behoeften meestal via voorwaarden bijvoorbeeld ‘als we goed ons best doen’, ‘goed luisteren’, ‘naar school gaan en goede cijfers halen’, ‘ons bord leeg eten’ enzovoort.
Al deze voorwaarden zorgen bij volwassenen voor automatismen in ons denken, voelen en doen. We hebben geleerd om aan de ene kant zelfafwijzing te voorkomen, dan wel afgewezen te worden door aan de voorwaarden te voldoen die we hebben aangeleerd, waardoor we erkenning, waardering en respect kregen. Als dat lukt, voelen we ons goed. Krijgen we deze behoeften niet, voelen we ons slecht of afgewezen.
Dit mechanisme (behoeften verkrijgen om niet afgewezen te worden, dan wel onszelf af te wijzen) zorgt voor afhankelijkheid. Er ontstaan allerlei verwachtingen waar een werkplek, of een collega aan dient te voldoen willen wij ons geliefd of gewaardeerd voelen. We identificeren ons met het zelfgevoel waardoor we denken te ‘zijn’ wat we voelen.
Om gelukkig te zijn, zul je je moeten bevrijden van deze automatische gedachten- en emotionele patronen. Leren leven via bewustzijn, in plaats van via emoties en gedachten en dat vinden we eng.
Gesprek met Jan Rotmans
Van de zomer had ik een dankbare lunch samen met Jan Rotmans onder het mom ‘Hartstormen over geluk‘. Ik wilde graag weten waarom bedrijven zo gemakkelijk kiezen voor plezier op het werk (leuke teamuitjes, teambuilding) en het moeilijk vinden om werkelijk een innerlijke transitie aan te gaan (emotioneel bewustzijn/geluk). Het werd een diepgaand gesprek over de menselijke transformatie, de Essentie en Geluk.
Voor mij is het al jaren duidelijk dat geluk een innerlijke transitie is, niet gemakkelijk maar een weg die nodig is voor jezelf en voor de wereld. Ik was dan ook dankbaar dat Jan deze innerlijke transitie zelf was aangegaan en we hierin verbinding voelden.
Hij legt in onderstaande film duidelijk uit waarom we het zo moeilijk vinden om naar binnen te keren.
Onze identiteit
Alle sensorische informatie vanuit de omgeving beïnvloeden ons perspectief als we er geen bewustzijn op zetten. We filteren informatie via onze denkgeest en creëren een subjectief beeld wat we zien als de waarheid. Soms ervaren we pijnlijke emoties maar willen er niet naar kijken. Angst om onze baan te verliezen, onze vrijheid, angst voor de dood, angst om bij onszelf naar binnen te gaan. Toch is het een cruciale stap om je emoties te identificeren en toe te laten, een bewuste toewijding, het vereist kwetsbaarheid.
Natuurlijk zorgt onze maatschappij en cultuur waarin we opgroeien voor vaste geprogrammeerde patronen in onze mind, onze identiteit, wie we denken te zijn. Het is geprogrammeerd door onze ouders, leraren en is diep ingebed in de onbewuste mind. En of je het nu leuk vindt of niet, we identificeren ons hiermee en zo leven we ons leven. Ze weerspiegelen de specifieke omgeving waarin je bent opgegroeid. En omdat we ons er mee identificeren is het een deel van ons geworden. Hierdoor ontstaan verwachtingen die gevoed worden door onze identificatie ermee. Hoe meer je je identificeert met je gedachten en overtuigingen, hoe sterker ze worden. Hier is niets goed of fout aan, het is………..
Daarom is het belangrijk om wakker te worden, ‘er bewustzijn op te zetten’. Vanuit ego bewustzijn identificeren we ons met gedachten en emoties en doen we er alles aan om ons goed te voelen. We geloven hoe meer we toevoegen aan het ego bewustzijn (kennis, materie, erkenning), hoe gelukkiger we worden. Het blijft de wereld van vorm waarin we het zelfgevoel proberen te beschermen en vergeten dat we een zuiver bewustzijn hebben die vrij is van identificaties. Wakker worden van je identificatie.
Alle gedachten en emoties komen en gaan, door met bewustzijn de lijm los te maken met je identificatie ermee, kom je tot de ontdekking dat je je emoties niet bent, maar bewustzijn zelf. Je leert innerlijk te zien. Hier heb je aandacht voor nodig.
Op school hebben we aandacht en concentratie nodig, maar we leren niet hoe we onze aandacht en concentratie kunnen toepassen. We moeten het zelf ontdekken.
De mind, waarmee je je identificeert, zit vol met gedachten en emoties die komen en gaan. Door de identificatie ermee meer los te laten, ontdekt je de vrije ruimte van het bewustzijn. In deze ruimte heb je het vermogen om te zien en kun je kijken als externe waarnemer, een getuige van je gedachten en emoties. Dit innerlijk zien is voor iedereen tot beschikking, het is namelijk je oorspronkelijke authentieke aard.
Laat het nu zo zijn dat in onze huidige samenleving, met al haar systemen en ‘piramide-achtige’ constructies, het op geloof gebaseerde externe omstandigheden nauwelijks wordt behaald. Onze behoeften worden nauwelijks ontmoet, het is dus werkelijk tijd voor een innerlijke transitie. Als de externe wereld onze emoties zou creëren, zouden we allemaal hetzelfde voelen. Het is eerder het resultaat van wat er binnen in jou zich afspeelt. Deze innerlijke wereld zijn we ons nauwelijks bewust, het drijft echter datgene wat we denken, voelen en doen.
Hoger of breder bewustzijn
Ik ben het ook met Jan Rotmans eens, we bevinden ons midden in een transitie. We zien steeds meer hoe de wereld werkelijk in elkaar steekt. Maar als je in een hoger bewustzijn komt, zul je ook merken dat je zelf alles in de hand hebt. Je kunt de wereld veranderen, je kunt systemen veranderen, beginnend bij jezelf.