Is woede, geweld en boosheid ouderwets?

Wij worden allemaal met woede en boosheid geconfronteerd, in onszelf, in relatie met anderen of via media en internet. Woede in jezelf of het uiten van woede en boosheid op jezelf of op de ander heeft een rimpeleffect. Net als geluk een rimpeleffect heeft, geldt dit eveneens voor woede en boosheid. Het onderdrukken van woede is net zo onrealistisch als het uiten ervan.

Woede is, zoals elke emotie, een mentale factor die samengaat met ons conceptueel mentaal bewustzijn. Woede of boosheid is een mentale factor omdat  boosheid ontstaat door jouw beeld over een persoon, situatie of idee. Hierdoor ontstaat een fysiologische activering van bepaalde delen in ons brein waarbij chemische stoffen (adrenaline) vrij komen in het lichaam  die wij voelen als boosheid of woede. Dus woede wordt veroorzaakt door ons mentale filter wat wij in ons lichaam ervaren als een negatieve emotie.

Anders leren omgaan met woede en boosheid geeft een verhoging van je geluksgvoel. Ook ik heb veel boosheid en woede in mijn leven ervaren. Jarenlang had ik de visie dat ik het recht had om boos te zijn en had ik er meestal geen probleem mee om dit te uiten in relaties. Het gaf mij een gevoel van kracht en energie, ik vond dat ik in mijn gelijk stond, ik wist dat zeker, mijn beeld over de ander was juist, maar uiteindelijk ondermijnde het mijn geluksgevoel en ook dat van anderen. Uiteindelijk gaan mensen bij je weg en kan er wrok of bitterheid ontstaan als je er niet aan werkt.

Ik besloot mijn woede en boosheid nader te onderzoeken.

Als ik in mijn emotie van woede of boosheid zat, merkte ik totaal niet open te staan voor een mening of verklaring die anders was dan hoe ik er over dacht. Herken je dat? Ik kon niet helder over de situatie nadenken, pas als de emotie was weggeebt werd mijn mentale beeld ook helder. Daarnaast zocht ik steun in mijn omgeving. Ik wilde dat anderen mij gelijk gaven, dat ze mij begrepen waarom ik boos was of mij steunde: “het heeft niets met jou te maken”, of “goed dat je voor jezelf bent opgekomen” enzovoort. En natuurlijk ontvang je geregeld deze steun omdat je de feiten niet helder ziet, verdraait of vergroot ten gunste van jezelf. Ook communiceerde ik niet goed als ik boos was, ik stortte mijn gevoelens over de ander heen.

In mijn omgeving zag ik weer andere soorten van gedrag als men boos was. De één ontploft, de ander schreeuwt, vloekt of gooit met spullen. Ook ontdekte ik dat als mensen in hun emotie van boosheid zitten gingen vluchten, de werkelijkheid niet onder ogen willen zien. Of zich terugtrekken en geen contact meer wensen of weigeren te communiceren. Je ontvrienden van social media, telefoonnummers wissen. Manipuleren, negeren, liegen, mokken of treiteren. Je naam ten schande maken in hun omgeving. Zelfs afreageren op vreemden is heel gewoon. Dit heeft allemaal met woede te maken, maar de uitingsvorm is anders (agressief versus passief).

Woede schat de werkelijkheid onjuist in

Als je boos bent kun je alleen kijken door je eigen ego filter. Vooral relaties in de vorm van partnerrelaties spiegelen je enorm en halen al die thema’s in jou naar boven die naar het ‘licht’ mogen, geheeld mogen worden. Je behandelt degene waar je misschien het meest van houdt op een manier zoals je een ander wellicht nooit zou  behandelen. En we vinden werkelijk dat we in ‘ons recht’ staan. Want onze partner is ‘verplicht’ om aan onze behoeftes te voldoen, denkt het ego. En het gevolg is een rimpeleffect. Woede keert altijd weer naar je terug als je het blijft uiten of verdringen. Maar woede is geen uiterlijk gedrag, maar een innerlijke houding.

Het boeddhisme zegt zo mooi:

• Spreek geen harde taal tegen anderen,
• Scherpe woorden lokken vergelding uit,
• Degenen die door jouw woorden zijn gekwetst,
• Kunnen jou (en anderen) op hun beurt pijn doen.

Wat is dan het alternatief?

Natuurlijk ervaren wij genoeg redenen om boos te worden in onze huidige maatschappij en in relationele sfeer. Als je partner vreemd gaat, of je emotioneel verwaarloost of je ervaart dat je gekwetst wordt. Of als je kijkt naar beelden via de media of berichten via social media. Maar ik bemerkte ook bij mensen andere redenen om boos te worden bijvoorbeeld als zij hun ‘zin’ niet kregen of omdat zij  ‘overgevoelig zijn’, ‘jaloers’, of hun partner niet vertrouwen, of als er ‘tegen het zere been wordt geschopt’ of vanwege kinderen of een ex of vrienden of vriendinnen enzovoort. Wat de reden ook is, of jij vindt dat je in je gelijk staat of niet, als jij  boos wordt heb jij boosheid energie in je lichaam en is deze emotie jou de baas. Langdurige boosheid is ongezond voor je systeem…..

Toch kun je deze emotie omvormen, transformeren naar empathie, mededogen, verdraagzaamheid of compassie.

• Stap 1: Of je boosheid nu relationeel is of welke reden je ook hebt, onderken je boosheid.
• Stap 2: Accepteer dat jij boos bent.
• Stap 3: Word je bewust van je mentale beelden. Waar ligt nu echt je pijn?
• stap 4: Wat is de kwestie achter je woede/boosheid?
• Stap 5: Wat gebeurt er als je niets doet?
• Stap 6: Wat heb jij werkelijk nodig om hier uit te stappen?
• Stap 7: Ga je woede voelen, gewaar worden, geef er aandacht aan en geef het de ruimte. Ga dus bij jezelf naar binnen, een ontdekkingsreis in jezelf.
• Stap 8: Oefen met compassie, mededogen en empathie.

Mededogen is de wens dat iedereen, dus ook jij en je medemens of op wie jij boos bent, vrij mogen zijn van lijden en de oorzaken ervan. En als je het mij vraagt mag woede of boosheid getransformeerd worden naar compassie, mededogen en empathie.  De manier om een gelukkigere wereld te creëren. Wat vind jij?